İdiyopatik epiretinal membran cerrahisinde prognoz ve optik koherens tomografisi bulgularının prognozla ilişkisi

Abstract

Amaç: İdiyopatik epiretinal membran (ERM) nedeniyle pars plana vitrektomi (PPV) geçiren olgularda prognoz ve optik koherens tomografi (OKT) bulgularının prognozla ilişkisini incelemek. Gereç ve Yöntem: Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz II Kliniğinde Şubat 2006 ve Haziran 2009 tarihleri arasında idiyopatik ERM tanısı ile PPV uygulanmış 36 hastanın 38 gözü çalışmaya dahil edildi. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası düzeltilmiş görme keskinlikleri, OKT bulguları, ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası komplikasyonlar incelendi. Bulgular: Görme keskinliği başlangıçta 0.67±0.30 logMAR değerinde iken son muayenede 0.39±0.28 idi (p<0.001). Sıra cinsinden görsel artış ortalama 2.84±4.4 sıraydı. Başlangıç santral maküler kalınlık 422±96 ?m iken son kontrolde 292±53 ?m idi (p<0.001). Cerrahi öncesi yapılan OKT’de olguların % 55’inde fokal yapışıklık, %45’inde diffüz yapışıklık mevcuttu. On gözde retinal kist, 10 gözde yalancı delik ve 2 gözde de vitreomaküler traksiyon görünümü vardı. Başlangıç görme keskinliği ile son görme keskinliği arasında pozitif korelasyon tespit edildi (r=0.418, p=0.019). Başlangıç görme keskinliği ile görsel artış arasında ise ters korelasyon saptandı (r=-0.471, p=0.007). Sonuç görme keskinliği ile başlangıç SMK ve son SMK arasında negatif korelasyon mevcuttu (sırasıyla, r=-0.444, p=0.018 ve r=-0.459, p=0.024) Sonuç görme keskinliği ile bakılan diğer prognostik parametreler arasında anlamlı korelasyon bulunamadı. Sonuç: İdiyopatik ERM’si bulunan olguların çoğunda cerrahi ile görsel artış sağlanabilmektedir. Başlangıç görme keskinliği az olan olgularda görsel kazanç daha fazla olmasına rağmen son görme keskinliği yine de başlangıç görme keskinliği yüksek olanlardan az olmaktadır. Bu bulgular ışığında, erken dönemde hastayı cerrahiye yönlendirmek daha olumlu sonuçlar getirebilir.

Purpose: To assess the prognosis and association of optical coherence tomography (OCT) findings with prognosis in patients with idiopathic epiretinal membrane (ERM) after pars plana vitrectomy (PPV) Materials and Methods: The study involved 38 eyes of 36 patients with idiopathic ERM who underwent PPV between February 2006 and June 2009 in Beyoğlu Eye Research Hospital. Preoperative and postoperative best corrected visual acuities (VA), OCT findings, operative and postoperative complications were evaluated. Results: The mean logMAR VA was 0.67&plusmn; 0.30 initially and 0.39&plusmn; 0.28 at final examination (p&lt; 0.001). VA improved in average of 2.84&plusmn; 4.4 lines. The mean central macular thickness (CMT) was 422&plusmn; 96 &amp; #956; m initially and 292&plusmn; 53 &amp; #956; m at final examination (p&lt; 0.001). The preoperative OCT examination revealed focal attachment in 55% and diffuse attachment in 45% of eyes, while intraretinal cyst was present in 10 eyes, pseudohole in 10 eyes and vitreomacular traction in 2 eyes. A positive correlation was found between initial VA and final VA (r=0.418, p=0.019), while a negative correlation was present between initial VA and visual improvement (r=-0.471, p=0.007). A negative correlation was present between final VA and initial CMT, and final VA and final CMT (r=-0.444, p=0.018; r=-0.459, p=0.024, respectively). No correlation was present between final VA and other prognostic factors. Conclusion: In most of idiopathic ERM cases visual improvement is obtained after surgery. Even if the visual improvement is better with low initial VA, the final VA was worse compared to cases with high VA. Thus, considering surgery at early stages may result in better outcomes.