Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranları ile Takdir Oranlarının Değerlendirilmesi: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Olguları

Abstract

Amaç: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına; meslekte kazanma gücü kayıp oranı tespiti amacıyla başvuran olguların kalıcı iş göremezlik oranları ve takdir oranlarının değerlendirmesi ile; hangi arızalara takdir uygulandığı ve takdir oranlarının neler olduğu ortaya konmuş, uygulama içinde ilgili Yönetmeliğin kısıtlılıkları tespit edilmeye çalışılmış ve öneri-ler geliştirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Haziran 2015-Aralık 2016 tarihleri arasın-da trafik kazası sonrası kalıcı sakatlık iddiası ile meslekte kazanma gücü kayıp oranı tespiti için başvuran 259 olgunun raporları geri-ye dönük değerlendirildi. Raporlarda kayıtlı, yaş, cinsiyet, kaza ile rapor düzenleme arasında geçen süre, arızaların dağılımı, iyileşme süreleri, hangi arızalar için takdir uygulandığı ve takdir oranları ir-delendi. Veri analizinde, yüzde, oran, ortalama değerlerinin verildi-ği tanımlayıcı istatistikler kullanıldı. Bulgular: Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kayıp Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre meslekte kazanma gü-cünden kayıp oranı raporu düzenlenen 259 olgunun 182’si (%70.3) erkek, 77’si (%29.7) kadındı. En fazla olgu (%45.2) 20-39 yaş gru-bundaydı. Kaza tarihi ve son muayene tarihi arasında geçen süre 1-111 ay arasında değişiyordu. Toplamda 73 olgudaki arızalara (%23.1) takdir uygulanmıştı. Takdir uygulanan olguların arızaları ve takdir gerekçeleri ayrıntılı olarak tartışıldı ve ilgili Yönetmeliğin kısıtlılıkları ortaya konmaya çalışıldı. Sonuç: İlgili Yönetmelikte farklı klinik durumları gözetecek şekilde oranlar belirlenmemiş olmasının bir kısıtlılık olduğu, bu konuda uygulama birliğine, güncel tedavi yaklaşımları düşünülerek arıza ağırlık cetvelinin yenilenmesine ve adli tıp ve branş hekimle-rinin birlikte yürüteceği çok kapsamlı bir çalışmaya ihtiyaç olduğu kanısındayız.

Objective: Evaluation of the permanent disability rates and clinical regulation rates of the cases of Muğla Sıtkı Koçman Uni-versity, Medical Faculty, Forensic Medicine Department. Which disabilities are appraised and the rate of appreciation are revealed. The aim is to determine the limitations of the relevant Regulation in the application and to develop suggestions.Materials and Methods: Between June 2015-December 2016, the reports of 259 patients who applied for disability rate determina-tion by claiming permanent disability after a traffic accident were retrospectively evaluated. Age, gender, time between accident and medical report, disability distribution, recovery periods, which dis-ability appraisal was applied and the discretion rates were exam-ined. In the data analysis, descriptive statistics were used in which percentage, ratio, mean values were given. A total of 73 disabled cases (23.1%) were assessed with discretion. The disability and ap-praisal levels of appraisal cases are discussed in detail and the limi-tations of the relevant regulation were tried to be revealed.Results: 182 (70.3%) males and 77 (29.7%) females out of 259 cases who reported loss of strength in the profession according to Regulation of Permanent Disabilities. Most of the cases (45.2%) were in the 20-39-age group. The time between the accident date and the last inspection date ranged from 1 to 111 months.Discussion: It is a limitation of the relevant Regulation that rates are not determined according to different clinical situations. We think it is necessary to revise the permanent disability rating scale by taking into consideration the current treatment approaches and a comprehensive study to be carried out together with forensic medicine and other specialists in this regard.