Heavy metal levels in some macrofungi
Özet
Bu çalışma 1998-1999 yıllarında, Balıkesir-Manisa karayolu çevresinde, iki farklı alandan toplanan (yol kenarı ve yola uzak alan), yenen, yenmeyen ve zehirli makrofunguslar üzerinde yapılmıştır. 24 makrofungus türüne ait 256 örnekte Cu, Zn, Fe, Mn, Co, Cd, Ni ve Pb içerikleri atomik absorpsiyon spektrofotometresiyle tespit edilmiştir. Taksonların familyalar içinde dağılışı, yenilebilirlikleri ve habitatları liste halinde verilmiştir. Ortalama kuru ağırlıklarına (DW) göre, zehirli bir mantar türü olan Omphalotus olearius (DC.: Fr.) Fr.'de Mn, Co ve Cd içerikleri diğer türlerle karşılaştırıldığında yüksek, Fe de ise aşırı yüksek bulunmuştur. En düşük Cu, Mn, Fe içerikleri yenebilen bir makrofungus olan Laetiporus sulphureus (Bull.: Fr.) Murr.'da bulunmuştur. En yüksek Pb ve Zn içerikleri Lycoperdon perlatum Pers.'de sırasıyla 6.5 mg/kg ve 274 mg/kg olarak tespit edilmiştir. Ni ve Cd içeriklerinin yola yakın alanda daha düşük olduğu gözlenmiştir. This study was done on edible, inedible and poisonous macrofungi collected around the Balikesir-Manisa highway from two different areas (roadside and background area) in 1998-1999. Cu, Zn, Fe, Mn, Co, Cd, Ni and Pb contents were determined by atomic absorption spectrophotometer in 256 samples belonging to 24 macrofungi species. The habitat, edibility and distribution of the taxa in the families were listed. According to mean dry weight (DW), Mn, Co and Cd contents were high in Omphalotus olearius (DC.: Fr.) Fr., which is a poisonous macrofungus species compared to the others; however, Fe levels were also extremely high. The lowest Cu, Mn and Fe contents were found in Laetiporus sulphureus (Bull.: Fr.) Murr., which is an edible macrofungus. The highest Pb and Zn contents were determined in Lycoperdon perlatum Pers. as 6.5 mg/kg and 274 mg/kg respectively. The contents of Ni and Cd seemed to be lower the near road.
