Japon Balığı (Carassius auratus Linnaeus, 1758) Dokularında Bor Akümülasyonu
Özet
Bu çalışmada, model bir balık türü olabilen Japon balığının (Carassius auratus Linnaeus, 1758) karaciğer ve kas dokusundaki, yem ve su kaynaklı bor birikiminin dağılımı incelenmiştir. Her bir uygulama için her bir akvaryuma 12 adet balık örneği konulmuştur. Uygulamalarda, akvaryum gruplarının suyuna belirli oranlarda (1 mg/L, 10 mg/L ve 20 mg/L) borik asit ve borik asit emdirilmesi ile elde edilen yemlerden (1 mg/kg, 5 mg/kg ve 10 mg/kg) verilmiştir. Dokulardaki bor birikimi mikrodalga yaş yakma ve indüktif olarak eşleştirilmiş kütle spektroskopisi (ICP-MS) tekniği ile belirlenmiştir. Japon balıklarının farklı dokularında incelenen maksimum bor birikimi 20mg/L sulandırılmış borik asit uygulamasında karaciğer dokusunda 1,78±0,02 mg/kg olarak tespit edilmiştir. 1 mg/kg yem uygulamasında kas dokusunda ise herhangi bir bor birikiminin olmadığı gözlemlenmiştir. Borlu su grupları için Transfer faktör (TF) değeri en düşük dozda en yüksek oranda iken doz miktarı arttıkça TF değeri azalmış ve 0,1’e yakın bir sabitlik göstermiştir. Bor ilaveli yem kullanılan deney gruplarında ise TF değeri en düşük dozda (1 mg/kg) 0 iken yemde kullanılan borun miktarı arttıkça (5 mg/kg) TF değerinin 0,06’ya çıktığı tespit edilmiştir. Bu çalışmada ortaya konulan iki önemli tespit; bor birikiminde karaciğer hedef organlardan biri iken, kas dokusunun bor birikimi açısından hedef organ olmadığı ve yem ile alınan borun dokularda birikim oranının düşük olmasıdır. In this study, it was aimed to determine the water-borne and food-borne boron accumulation in the liver and muscle tissues of Gold Fish (Carassius auratus Linnaeus, 1758). For each treatment, 12 individuals were. The water-borne boron treatments were applied as boron acid concentration of 1 mg/L, 10 mg/L and 20 mg/L in the aquarium water, while the food-borne boron treatments were prepared food contained the defined levels of boron (1 mg/kg, 5 mg/kg and 10 mg/kg) as boric acid. The boron levels in the tissues were determined by an ICP-MS procedure. The maximum boron concentration was found in the 20mg/L water borne boron treatment in the liver tissue (1.78± 0.02 mg/kg). In the water-borne boron treatments, the maximum Transfer Factor (TF) was found in the 20mg/L boron concentration, and TF values were increased when the boron concentrations were decreasing. In the 1 mg/kg food-borne boron treatment, TF was found as 0, and increasing concentration of boron in the food caused an increase in TF reached about 0.06. This study suggested that the target organ for boron accumulation is the liver rather than the muscles and the accumulation of food-borne boron is lower when comparing water-borne boron.
Kaynak
Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji dergisiCilt
3Sayı
6Bağlantı
https://app.trdizin.gov.tr//makale/TVRnNE1UWTVPUT09https://hdl.handle.net/20.500.12809/7680