Ergenlerde çocukluk dönemi istismar yaşantılarının yordayıcısı olarak aile işlevlerinin rolü
Özet
Bu çalışmanın amacı, ergenlerin çocukluk dönemi fiziksel istismar, duygusal istismarihmal ve cinsel istismar yaşantılarının yordayıcısı olarak aile işlevlerinin incelenmesidir. Bu kapsamda, Gaziantep İli’nde liselerde öğrenim gören 324 (173 kız, 151 erkek) ergene Aile Değerlendirme Ölçeği (ADÖ) ve Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği (ÇÖYÖ) uygulanmıştır. Elde edilen bulgular, ÇÖYÖ’nün fiziksel istismar, duygusal istismar-ihmal ve cinsel istismar boyutları ile ADÖ’nün tüm boyutları arasında anlamlı pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Lojistik regresyon analizi sonucunda tüm bağımsız değişkenleri kapsayan modelin, başlangıç modeline göre ergenlerin çocukluk dönemi istismar yaşantılarına göre yüksek ve düşük gruplara ayrılmasını anlamlı olarak daha iyi yordadığı tespit edilmiştir. Yordayıcı değişkenlerin tümünü kapsayan model, fiziksel istismarın % 64’ünü, duygusal istismar ve ihmalin % 69’unu ve cinsel istismarın %10’unu açıklamaktadır. Hosmer ve Lemeshow sonuçlarına göre fiziksel istismar ve duygusal istismar-ihmal için model veri uyumu yeteri düzeyde iken cinsel istismar için bu uyum yeterli düzeyde değildir. Walt istatistiği sonuçlarına göre fiziksel istismar için ADÖ’nün “gereken ilgiyi gösterme” ve “genel işlevler” duygusal istismar-ihmal için “iletişim”, cinsel istismar için ise “Roller” boyutu modele anlamlı katkı sağlamaktadır. The purpose of this study is to examine the family’s functions as the predictor of physical, emotional and sexual childhood abuse of adolescents. In this context, the Family Assessment Device (FAD) and Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) were conducted with 324 adolescents (173 male/ 151 female) studying in public high schools. The findings show that there is a positive correlation between physical abuse, emotional abuse-neglect and sexual abuse dimensions of CTQ and all the dimensions of FAD. As a result of the logistic regression analysis the model including all the variables was significantly better at predicting the separation of adolescents’ childhood abuse experiences than the initial model. The model including all the predictor variables explains 64% of physical abuse, 69% of emotional abuse and neglect 10% of sexual abuse. According to the Hosmer and Lemeshow results, model data harmony is adequate level for physical abuse and emotional abuse-neglect, but it is inadequate for sexual abuse. According to the result of Walt statistics, “affective involvement” and “general functions” contribute to the physical abuse, “communication” contributes to emotional abuse-neglect and “roles” contributes to the sexual abuse.
Kaynak
Eğitim ve BilimCilt
38Sayı
168Bağlantı
https://app.trdizin.gov.tr//makale/TVRRMk5qSTNOdz09https://hdl.handle.net/20.500.12809/7788