Beliren Yetişkinlikte İntihar Olasılığı: Stresle Başetme, Öfke ve Cinsiyet Açısından Bir İnceleme

Abstract

Çalışmada beliren yetişkinler arasında görülen intihar olasılığının stresle baş etme ve öfke ile ilişkili olup olmadığı incelenerek, intihar olasılığının stresle baş etme becerileri ve öfke tarafından ne derece yordanıp yordanmadığının belirlenmesi ve intihar olasılığının cinsiyet açısından farklılaşıp farklılaşmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, ilişkisel tarama modeline dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu batı illerinde iki farklı üniversitenin Eğitim Fakültelerinde öğrenim gören beliren yetişkinlerden, gönüllülük esasına dayalı olarak belirlenen 149 (%63.4) kadın ve 86 (%36.6) erkek toplam 235 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada intihar olasılığını belirlemek için Cull ve Gill tarafından geliştirilen, Atlı, Eskin ve Dereboy tarafından Türkçeye uyarlanan İntihar Olasılığı Ölçeği, stresle başetme yollarını belirlemek için Amirkhan tarafından geliştirilen ve Aysan tarafından Türkçeye uyarlanan Başa Çıkma Stratejileri Ölçeği, öfkeyi belirlemek için Spielberger tarafından geliştirilen ve Özer tarafından Türkçeye uyarlanan Öfke İfade Tarzı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısı, Çoklu Regresyon Analizi ve Bağımsız Gruplar t-Testi kullanılmıştır. Araştırmada, beliren yetişkinlik döneminde olan üniversite öğrencilerinde intihar olasılığının stresle başetme ve öfkeleri ile ilişkili olduğu, intihar olasılığının stresle başetme alt ölçeklerinden problem çözme, kaçınma ve öfke alt ölçeklerinden öfke içe ve öfke dışa boyutları tarafından anlamlı olarak yordandığı bulgusuna ulaşılmıştır. Ayrıca intihar olasılığının stresle başetme alt boyutu olan sosyal destek arama ve öfke alt boyutu olan öfke kontrolü tarafından anlamlı olarak yordanmadığı ve intihar olasılığı puanlarının cinsiyet açısından anlamlı olarak farklılaşmadığı saptanmıştır.

In the current study, it is aimed to determine whether the suicide likelihood seen among emerging adults is related to coping with stress and anger and the extent to which the suicide likelihood is predicted by stress-coping skills and anger and to investigate whether the suicide likelihood varies depending on gender. The study was conducted in line with the relational survey model. The study group of the current research is comprised of a total of 235 university students (149 (66.3%) are females and 86 (36.6%) are males) attending the education faculties of two different universities located in the western part of Turkey. In order to determine the suicide likelihood, the Suicide Likelihood Scale developed by Cull and Gill and adapted to Turkish by Atli, Eskin and Dereboy; to determine the ways of coping with stress, the Coping Strategies Scale developed by Amirkhan and adapted to Turkish by Aysan and to determine the level of Anger, the Anger Expression Style Scale developed by Spielberger and adapted to Turkish by Özer were used. In the analysis of the collected data, Pearson product-moment correlation coefficient, multiple regression analysis and independent samples t-test were used. In the current study, it was found that during the emerging adulthood period, university students’ suicide likelihood is associated with stress coping and anger and that the suicide likelihood is predicted by problem solving and avoidance sub-scales of stress coping and anger inwards and anger outwards dimensions of anger. Moreover, it was found that the suicide likelihood is not significantly predicted by seeking for social support, one of the sub-dimensions of stress coping and anger control, one of the sub-dimensions of anger and the suicide likelihood scores do not vary significantly by gender.