Effect of different tank types on growth and survival of european sea bass (Dicentrarchus labrax, L. 1758) larvae
Özet
Farklı tank tiplerinin levrek (Dicentrarchus labrax L, 1758) larvasının büyüme ve yaşama oranlan üzerine etkileri. Bu çalışmada, farklı tank tiplerinin levrek larvası yaşama, gelişim ve büyüme oranları üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Bunun için, yaygın olarak kullanılan farklı şekil, hacim, derinlik ve yüzey alanına sahip 3 farklı tipte (sırasıyla A, B ve C) larva tankı kullanılmıştır. Her tank tipi için iki tekrar gerçekleştirilmiş olup, her bir tanka 100 g/m3 oranında yumurta stoklanmıştır. Yumurtadan çıkıştan sonra, larval yetiştiricilik aynı tanklarda intensif akışkanlı su yöntemi ile 60. güne kadar sürdürülmüştür. Ayrıca 60. günde, hava keseli ve hava kesesiz tüm larvalar sayılmış ve her bir tanktan rasgele seçilen 100 larvanın yaş ağırlığı ve total boyu ölçülmüştür. C tanklarındaki larvaların yaşama oranı hem A hem de B tanklarındaki larvaların yaşama oranından daha yüksek olmuştur (p<0.05). Yaşama oranlarına benzer şekilde, C tanklarındaki larvaların hava kesesi geliştirme oranı hem A hem de B tanklarındakinden daha yüksektir (p<0.05). Bununla birlikte, üç tank tipindeki hava keseli larva oranları arasında ise önemli bir fark görülmemiştir (p>0.05). En düşük ortalama yaş ağırlık değeri C tanklarında kaydedilirken, en yüksek ortalama yaş ağırlık değeri A tanklarında elde edilmiştir. Fakat hem A hem de B tanklarında ortalama total boy değerleri C tanklarında kaydedilen değerden daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). Bu çalışma intensif akışkanlı su yetiştiricilik tekniğinde kullanılan tank tipinin levrek larvasının hava kesesi geliştirme ve yaşama oranları üzerinde önemli etkileri olduğunu göstermiştir. Karşılaştırılan tank tipleri arasında, silindirik-konik C tipi tanklar, özellikle ilk 45 günlük larval dönem için en uygun fiziksel ortamı sağlamıştır. Ancak, larvanın bu tip tanklarda 45 günden daha uzun süre tutulması büyümenin yavaşlamasına neden olabilmektedir. Kırk beş gün sonunda larvanın A veya B tipi tanklara nakledilmesi ile daha yüksek büyüme ve yaşama oranları elde edilebilir. Çünkü daha geniş yüzey alanına ve hacme sahip olan bu tip tanklar larvanın yapay yeme alıştırılması için daha uygun bir ortam sağladıkları gibi yapay yem ile besleme sırasında karşılaşılan su kalitesinde sorunlarının hafifletilmesine yardımcı olabilirler. In this study, we investigated that the effects of different tank types on survival, development and growth of European sea bass, Dicentrarchus labrax, larvae. Therefore, we used three different types (A, B and C) of common hatchery tanks having different shapes, volumes, depths and surface areas. Each tank type had two replicates and each tank was stocked with 100 g eggs/m3. After eggs hatched, larvae were reared in the same tank for 60 days. On 60 days-post-hatching, all larvae with or without a functional swim bladder were counted and wet weights and total lengths of 100 randomly selected larvae from each tank were measured. Survival of larvae in C tanks was higher (p< 0.05) than that of larvae both in A and B tanks. Similar to survival ratios, swim bladder development ratios of larvae were higher (p< 0.05) in C tanks than that of larvae both in A and B tanks. Nevertheless, the ratio of larvae with functional swim bladder did not show any differences (p> 0.05) among the three tank types. The highest mean wet weight was observed in A tanks while the larvae in C tanks had the lowest mean wet weight. Mean total length of larvae was higher (p< 0.05) both in A and B tanks than that of larvae in C tanks. The results of this study showed that tank type have profound effects on swim bladder development and survival of sea bass larvae. Among the three different tank types, cylinder-conic C tanks provided the best physical environment for the first 45 days of larval period. Nevertheless, keeping larvae longer than 45 days in these tanks caused slower growth. Higher growth rates can be obtained by transferring larvae to A or B types of tanks after 45 days because these tanks with larger surface areas and volumes are more suitable for feed training and can alleviate the water quality problems encountered during feeding with artificial diets.
