Türkiye'de Bölgesel Eko-Verimliliğin Ölçülmesi: Veri Zarflama Analizi ile Bir Değerlendirme
Özet
Türkiye'de Bölgesel Eko-Verimliliğin Ölçülmesi: Veri Zarfl ama Analizi ile Bir Değerlendirme Eko-verimlilik, ekonomik değer yaratımı süreci ile toplam çevresel etkileri birleştirir. Kavram genel olarak, çevre üzerinde daha az etki ve daha az doğal kaynak kullanımı ile daha fazla mal ve hizmet üretilmesi anlamını taşımakta ve bu nedenle hem ekonomik hem ekolojik konularla ilgilenmektedir. Karar vericilerin eko-verimlilik göstergeleri üzerinden değişimleri izleyebilmeleri nedeniyle yaklaşım, sürdürülebilirlik değerlendirmelerinde bir araç olarak kullanılabilmektedir. Bu çalışmanın amacı Veri Zarfl ama Analizi ile Türkiye için bir bölgesel eko-verimlilik modelinin geliştirilmesidir. İstatistiksel Bölge Birimleri Düzey 2'de yer alan bölgelerin verileri kullanılarak yapılan ampirik çalışmanın sonuçlarına göre, TR10 (İstanbul), TR41 (Bursa, Eskişehir, Bilecik) ve TR51 (Ankara) bölgeleri eko-verimli bölgeler olarak belirlenirken, en düşük eko-verimlilik ise TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis) bölgesinde gerçekleşmiştir. Sonuçlar aynı zamanda, gelir ile eko-verimlilik değerleri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğunu da göstermektedir. Measuring Regional Eco-EfŞ ciency in Turkey: A DEA EvaluationEco-efŞ ciency combines total value creation with total environmental impacts. Broadly speaking, this concept refers to create more goods and services with less impact on the environment and less consumption of natural resources, thus involving both economic and ecological issues. The approach can be used as a tool for sustainability assessment since decision-makers are able to monitor changes using eco-efŞ ciency indicators. The objective of this paper is to develop a regional eco-efŞ ciency model for Turkey by means of Data Envelopment Analysis. The results of the empirical study using the data of Nomenclature of Territorial Units for Statistics Level 2 regions show that TR10 (İstanbul), TR41 (Bursa, Eskişehir, Bilecik), and TR51 (Ankara) are eco-efŞ cient regions while TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis) is the least eco-efŞ cient region. The results also show that there is a positive relationship between income and eco-efŞ ciency scores.
Kaynak
TİSK AkademiCilt
9Sayı
17Bağlantı
https://app.trdizin.gov.tr//makale/TWpJeE1EUXhNUT09https://hdl.handle.net/20.500.12809/8737