Place-based visual arts education in natural environment

Abstract

This study aimed to improve the education process by enabling children to associate natural environmental experience with art and to include it into aesthetic experience in place-based visual arts applications. Accordingly, answers for subquestions such as how it can be possible for children to create nature-art relation through place-based education, how application (art making) studies are conducted during this education process and how they evaluate the process of education were sought. In the research, conducted with cooperative action research, the participants were 12 children chosen between the ages of 7-11 years. The data collected with observation, semi-structured interview, researcher and participant reflecting diary, studies of participants and video recordings were analyzed with inductive analysis. Results showed that participants created relationship between natural objects and artistic elements by making discoveries in natural environment and by making applications with natural materials. They also noticed aesthetics in nature and created a bond and with visual designs they made with aesthetic experiences, they created art-nature relationship. They evaluated their learning experiences as a difficult and entertaining process during which they sometimes felt fear and tiredness. It was also revealed that the participants questioned the permanence and value of art making and made aesthetic judgements.

Araştırmada, çocukların yer temelli görsel sanat uygulamalarında doğal çevre deneyimini sanatla ilişkilendirmesi ve estetik deneyime dâhil etmesi sağlanarak öğretim sürecinin iyileştirilmesi amaçlanmıştır. Bu temel amaç̧ doğrultusunda çocukların doğa ve sanat ilişkisini kurmasının yer temelli öğretimle nasıl sağlanabileceği, bu öğretim sürecinde uygulama çalışmalarının nasıl yürüdüğü ve çocukların süreci nasıl değerlendirdiği alt sorularına yanıt aranmıştır. İşbirlikli eylem araştırması deseniyle yürütülen araştırmada odak katılımcılar 7-11 yaş aralığı temel ölçütünde yaz okuluna katılan 12 çocuk arasından maksimum çeşitlilik örneklemiyle seçilmiştir. Araştırmada gözlem, yarı yapılandırılmış görüşme, araştırmacı ve katılımcı günlükleri, katılımcı çalışmaları ve ders video kayıtlarıyla toplanan veriler tümevarım analiziyle çözümlenmiştir. Araştırmada, katılımcıların doğal çevrede keşifler ve doğal malzemelerle uygulamalar yaparak doğal nesne ve sanat elemanları arasında ilişki kurduğu ortaya çıkmıştır. Katılımcıların doğadaki estetiği fark ettikleri, doğayla öznel bağ kurdukları, estetik deneyim aracılığıyla görsel tasarımlarında sanat- doğa ilişkisini kurduğu bulunmuştur. Katılımcılar öğrenme deneyimlerini merak, heyecan gibi duyguları harekete geçiren zorlu, eğlenceli zaman zaman korku ve yorgunluk hissettikleri bir süreç olarak değerlendirmiştir. Bununla birlikte katılımcıların sanat yapımının kalıcılığını, değerini sorguladığı ve estetik yargıda bulunduğu ortaya çıkmıştır.