Heıdegger'in Yarım Kalan Kopernik Devrimi

Abstract

Martin Heidegger'in başka pek az filozofta görebileceğimiz bir özelliği başka filozofları yorumlamaya ayırdığı yer ve zamandır. Bu yorumlar felsefe tarihçiliğine bir katkı olarak düşünülmüş olmasa da bu alanda bir tartışma yaratmışlardır. Kimileri Heidegger'in yorumlarının yanlış bir okumaya dayandığı gösterilebilecek olsa bile onun bu yorumlarda ısrar etme hakkı olduğunu, çünkü filozof olarak onun felsefe tarihçiliği kriterlerine bağlı olmadığını varsaymışlardır. Ben bu tür bir çifte standardın mümkün olmadığını, ama aslında Heidegger ile felsefi bir tartışma için buna ihtiyacımız da olmadığını göstermeye çalışacağım. Heidegger'in erken Kant yorumuna odaklanarak onun bu yorumunun oldukça yenilikçi kimi görüşlere dayandığını, ama Kant'ı belirli bir perspektiften okuduğu için bunu çok ileri götüremediğini iddia edeceğim. Heidegger'e göre Kant'ın temel amacı insan aklının sonluluğunu ortaya koymaktı. Ne var ki o bunun için Kant'ın intuitus originarius kavramına dayanırken onun bu bağlamda daha temel kavramı entelektüel görü'yü tamamen görmezlikten gelir. Buna rağmen ben onun yorumunun Kopernik devriminin farklı bir anlamıyla devrimsel olduğunu ve bunun Kant'ın kendi maksadına 'standard' Kant yorumlarından daha yakın olduğunu göstermeye çalışacağım. Bununla birlikte Heidegger bu yorumu daha sonra geri çektiğinden ben bunu yarım kalmış bir devrim olarak adlandırıyorum

Like only a few philosophers Martin Heidegger devoted much of his time and energy to the study of other philosophers. Although his various interpretations were never meant to be scholarly contributions to the study of history of philosophy they nevertheless stirred a debate amongst scholars. Some scholars made a concession that Heidegger still would have the right to insist on his interpretations even if one could show that they are based on an incorrect reading because as a philosopher he is not bound through scholarly standards of interpretation. I will argue that we can't afford any double standards and in fact we don't need that as a philosophical discussion with Heidegger wouldn't request it. I will focus on Heidegger's early Kant interpretation and try to show that Heidegger's interpretation was based on some groundbreaking insights which he couldn't develop properly due to his selective reading of Kant. According to Heidegger Kant's main purpose was to reveal the finitude of human reason. However while he therefore refers to Kant's intuitus originarius he ignores his concept of intellectual intuition totally. Despite this constraint I will argue that his account nevertheless proves to be revolutionary in a particular sense of Copernican revolution and stress that it is indeed closer to Kant's own intentions than 'standard' Kant-interpretation. However as Heidegger later retract this interpretation I describe his account accordingly as an unfinished Copernican revolution